Ben ne zaman bir şeyler yazacak ya da okuyacaksam genellikle evime yakın olduğu için Bitez İskele Kafeye giderim.
Geniş, ferah, temiz ve keyifli bir mekan.
Personeli güler yüzlü, görevini iyi yapan gençler.
Ürünlerini güvenle tüketebileceğiniz bir yer.
Bugün evden çıktığımda yanıma para almadığım gibi, kredi kartlarını da ev de bıraktım.
Yine her zamanki masamda( T-1 )bilgisayarımı açtım yazmaya başladım.
Personel duyarlılığımı bildiği için gelip sipariş sormuyorlar.
Yoksa mutlaka gelir “Ayhan Abi yine her zamanki gibi Ezine peynirli, domatesli, biberli tost ve büyük çay mı?” diye sorarlardı.
Söylemesem bile içinde limon dilimleri olan bardakla bir küçük su da gelirdi yanında.
Ben yine de tedarikli davranıp evde çayımı demledim, doldurdum termosa ve öyle çıkmıştım dışarı.
Dışarda yağmur, serin ve kapalı bir hava var ama kafe tıklım tıklım dolu.
Başka yerde olsa sipariş vermeyen benim gibi bir müşteriyi kesin kovarlardı.
Sabah ki keyfim kaçtı birden.
İnsanlar, o uğruna gençlerin Silivri’de hapiste yattığı yoksul halkımız, kırılmış gibi yiyor, içiyordu.
Oysa daha bayramdan yeni çıkmıştık ve tatil devam ediyordu.
Bugün olsun evlerinizde yapsanız kahvaltınızı keyifle, illa ki ıslanmak istiyorsanız çıkıp yürüseniz sahilde…
Akşama kendinizi ödüllendirip bir ziyafet sofrası kursanız, bir yandan televizyondan artarak gelen zam haberlerini dinleyip, gençleri konuşsanız.
Gördüğünüz uygun bir yerde İmamoğlu’nun Cumhurbaşkanlığı adaylığına bir imza verip en azından bir nebze olsun vicdanınızı rahatlatsanız.
Eğer hala enerjiniz var ve yüreğiniz yetiyorsa akşam Marina da dayanışmaya katılıp dostlarla birlikte türküler söyleseniz!..
Ama yok! Siz konfor alanınızdan çıkmayın sakın.
Nasıl olsa birileri sizin yerinize mücadele ediyor, bedel ödüyor.
Size de mutlu mesut bunun keyfini sürmek yakışır.