Cehaletle ilgili bilge kişilerin öyle öğretici, yalın ve gerçekçi saptamaları var ki, insanın cahil olası geliyor.
Çünkü son zamanlarda öyle çarpıcı gerçeklerle karşılaşıyoruz ki, öğrendiklerimiz, öğrenmeye çalıştıklarımız gerçekten mutsuz ediyor bizleri.
Sokrates dahil çok insan benzer şeyler söylemişler.
Mustafa Kemal’in cehaletle mücadelesi ve bu konuyu ne denli önemsediğini biliyoruz.
Hazreti Ali’den Mevlana’ya ve hatta Karl Marx’a kadar insanlık tarihi boyunca cahillik, bilge insanları en çok yoran konuların başında gelir.
Ne demiş Marx: “Cehalet, ayrıcalıklı sınıfın ustaca kullandığı bir silahtır.”
Günümüzde de egemen güçler yani ayrıcalıklı sınıf, özellikle cahil insanları kullanıyor, iktidarlarını devam ettirmek için.
Sakın ola, okumamış ya da eğitimsiz kişilerden söz ettiğimi sanmayın.
Aksine kimisi çok okumuş ve hatta çok şey bildiğini sanan kişiler bu kendilerini iktidar mensuplarına kullandıranlar.
Görsel medya da olduğu gibi sosyal medyada da hepiniz görüyorsunuzdur o, isimlerinin başında bir dolu ne olduğu belirsiz ünvanlar taşıyan kişileri.
Sizleri bilmem ama beni inanın çok mutsuz ve hatta huzursuz ediyor bu tip insanları izlemek!
Çöp konteynerlerinden yiyecek toplayanları görüyor üzülüyorum.
Evine ekmek götüremediği, çocuğunun kitaplarını alamadığı için canına kıyanları duydukça kahroluyorum.
“Ben artık babamdan harçlık almak istemiyorum” diyen üniversite mezunu gençlerin o umutsuz hallerini gördükçe insanlığımdan utanıyorum.
Ama inanın o iktidar yalakalarını, üç kuruş için kişiliğini yok eden diplomalı cahilleri gördükçe çok daha fazla üzülüyorum.
O yüzdendir ki gerçekle yüzleşmek, özgür olmak isteyen az sayıdaki yürekli insan, biraz olsun dindiriyor yüreğimdeki acıyı.
O yüzdendir ki tüm yalnızlığıma, yoksunluğuma rağmen yeniden bir umut ışığı görüyor, yeniden mücadele ve yeniden acılarımla baş başa kalıyorum.
Yıllarca aldığı eğitim sonucu öğrendiklerini toplumla paylaşmak isteyenlere uygulanan baskılara, yaptıkları ekonomik analizler nedeniyle haklarında suç duyurusu yapılan akademisyen, bilim insanı, gazetecilere inat ben de yazmaya devam ediyorum.
Hani Mevlana “ Cahil insanın yanında kitap gibi sessiz ol.” Demiş ya, ben olamıyorum işte.
Aksine kitaplar dolusu yazmak, yanlışları haykırmak, zalimlerin karşısında, mağdurların yanında olmak istiyorum.
“Hiçbir acı cehaletten daha fazla zahmet verici değildir.”
Demiş Hazreti Ali.
Ne de güzel demiş.
Gerçekten bu kendini bilmiş sayan cahiller, yaşamımızı öyle çekilmez hale getiriyor ki hem bedenimizi hem ruhumuzu inanılmaz derecede yoruyorlar.
Hayatın kendisi zaten yeterince yorucu iken bir de bu cahillerin akıl almaz zırvalarıyla uğraşmak inanın çok zor geliyor.
O zaman Aşık Veysel’e kulak vermek en iyisi.
“Cahil insan gül ise, koklama!”
Enflasyon almış başını gidiyor, işsizlik had safhada, insanlar evine ekmek götüremiyor, ilaçlarını alamıyor, öğrencilerin yurdu yok, çiftçi ürettiğini satamıyor, esnaf perişan………
Saymakla bitmiyor.
İşte böylesine zor koşullarda bir de İstanbul Büyükşehir
Belediyesine mi üzüleyim.
Çok çok kayyum atarlar.
Zaten de en iyi bildikleri iş bu değil mi?
Geçmişte HDP ye ait belediyeler için aynı şeyler yapılırken sessiz kalırsanız……. Diyeceğim olmuyor.
Özgürlük ve demokrasi gün gelir, hepimize gerekir.
Sana, bana göre demokrasi olmaz.
Yine başım ağrımaya, gözüm kararmaya, yüreğim daralmaya başladı.
Ne olur beni bana bırakın.
Daha fazla huzursuz olmak, daha fazla üzülmek istemiyorum.
Ben de cahiller gibi mutlu olmak istiyorum.
Memur ve emeklilere yapılacak zamları, yılbaşında açıklanacak enflasyon rakamlarını, 5 yıla yakındır bir inat uğruna hapis yatırılan Kavala’yı, cezaevinde rehin tutulan Demirtaş’ı, KHK ile işinden atılmış kamu emekçilerini düşünmeden bir gün olsun huzur ve barış içinde yaşamak istiyorum.
Yaş ermiş kemale, yürek dayanmıyor artık bu acılara.
“Aklın insanı terk etmesine delilik, insanın aklı terk etmesine cahillik” denirmiş.
Ben de bir süre aklımı tatile gönderip, yeni yılda cahil olma hakkımı kullanmak istiyorum!...